Από το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου ως το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (404-323 π.Χ)

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΥΛΗΣ

Τα ταραγμένα χρόνια (α΄ μισό του 4ου αι. π.Χ)

·                                Συγκρούσεις ανάμεσα σε πόλεις –κράτη που οδήγησαν σε παρακμή

·                                Η Σπάρτη χάνει την ηγεμονική της θέση- η Αθήνα συνέρχεται από την ήττα

·                                Νέος διεκδικητής της ηγεμονίας – Θήβα

Τα χρόνια της Σπαρτιατικής ηγεμονίας    

·                                Μετά τη νίκη τους επέβαλαν ολιγαρχικά πολιτεύματα που βασίζονταν σε σπαρτιατικές φρουρές και Σπαρτιάτες διοικητές (αρμοστές)® δημιούργησε δυσαρέσκειες

·                                Στην Αθήνα επέβαλε το καθεστώς των 30 τυράννων- 8 μήνες- μεγάλη σκληρότητα 1. εξόντωσαν πολίτες 2. δήμευσαν περιουσίες 3. εξόρισαν πολλούς δημοκρατικούς – που ζήτησαν άσυλο σε άλλες πόλεις

·                                Δημοκρατικοί Αθηναίοι που είχαν καταφύγει στη Θήβα κατόρθωσαν με ηγέτη τον Θρασύβουλο να αποκαταστήσουν τη δημοκρατία στην Αθήνα (403 π.Χ)

·                                Η «κάθοδος των μυρίων» ® οι φιλικές σχέσεις Σπαρτιατών με Πέρσες διαταράχθηκαν γρήγορα. Κύρος – αδερφός Αρταξέρξη επιχείρησε να πάρει την εξουσία και οδήγησε το 401 π.Χ στρατό εναντίον του στον οποίο υπερετούσαν 13.500 Έλληνες μισθοφόροι

·                                Μάχη στα Κούναξα® Κύρος σκοτώθηκε και οι Έλληνες μισθοφόροι έμειναν μόνοι- έπρεπε να μεθοδεύσουν την επιστροφή τους που έμεινε γνωστή ως κάθοδος των μυρίων

·                                Σύγκρουση Σπάρτης – Περσίας® Σπαρτιάτες είχαν υποστηρίξει Κύρο και έτσι έμειναν εκτεθειμένοι. Οι Ιωνικές πόλεις φοβούνταν την τιμωρία τους και έτσι ζήτησαν τη βοήθεια των Σπαρτιατών που ανταποκρίθηκαν αμέσως® Σπαρτιατικός στρατός έφθασε στη Μ. Ασία και συγκρούστηκε με τις περσικές δυνάμεις (Αγησίλαος 396 π.Χ)

·                                Βοιωτικός ή κορινθιακός πόλεμος (395-387 π.Χ)® οι Πέρσες δημιούργησαν έναν αντισπαρτιατικό συνασπισμό ( Αθήνα, Θήβα, Κόρινθος, Άργος). Ταυτόχρονα, οι Πέρσες ανέθεσαν στον Αθηναίο ναύαρχο Κόνωνα την οργάνωση και διοίκηση του Περσικού στόλου στο Αιγαίο

·                                Σπαρτιάτες, ανακάλεσαν Αγησίλαο ο οποίος νίκησε τον αντίπαλο συνασπισμό στην Κορώνεια της Βοιωτίας. Ο Κόνων όμως σύντριψε τον σπαρτιατικό  στόλο στην Κνίδο® Σπαρτιάτες έχασαν την κυριαρχία στο Αιγαίο. Με περσικά χρήματα οικοδομήθηκαν και πάλι τα μακρά τείχη

·                                Συγκρούσεις συνεχίστηκαν στην περιοχή της Κορίνθου όπου ο Ιφικράτης είχε σημαντικές νίκες εναντίον των Σπαρτιατών με τους πελταστές.[1]

Η Ειρήνη του βασιλέως

·                                Το δυνάμωμα της Αθήνας ανησύχησε τους Πέρσες που δεν ήθελαν κανένα κράτος ισχυρό αρκετά στην Ελλάδα ικανό να τους απειλήσει. Έπαψαν να ενισχύουν τον αντισπαρτιατικό συνασπισμό® μεταβολή περσικής πολιτικής ® ωφέλησε Σπαρτιάτες® στείλανε τον ναύαρχο Ανταλκίδα στα Σούσα για να διαπραγματευτεί την ειρήνη , γνωστή ως «ειρήνη του βασιλέως» ή «Ανταλκίδειος ειρήνη» (386 π.Χ)

·                                Όροι της ειρήνης:

1.        Οι ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας και η Κύπρος περνούσαν στην κυριαρχία των Περσών

2.      Η Λήμνος , η Ίμβρος και η Σκύρος παρέμειναν στην κυριαρχία των Αθηναίων

3.      Οι άλλες ελληνικές πόλεις θα ήταν αυτόνομες ( ο όρος αυτός είχε σκοπό να εμποδίσει τη δημιουργία ηγεμονιών επικίνδυνων για την Περσία και διαιώνιζε την πολιτική διαίρεση των Ελλήνων. Ήταν ακόμη ευνοϊκός για τη Σπάρτη, γιατί οι σύμμαχοί της θεωρούνταν τυπικά αυτόνομοι)

·                                Όσοι δεν δέχονταν την ειρήνη ο Αρταξέρξης απειλούσε να τους πολεμήσει με όλα τα μέσα.

·                                Την επίβλεψη των όρων της ειρήνης ανέλαβε η Σπάρτη που διατηρούσε έτσι την ηγεμονική της θέση στον ελληνικό χώρο. 

Το δυνάμωμα της Θήβας . Η Β΄ Αθηναϊκή συμμαχία

·                                382 π.Χ σπαρτιατικός στρατός κατέλαβε αιφνιδιαστικά την ακρόπολη της Θήβας Καδμεία ύστερα από πρόσκληση Θηβαίων ολιγαρχικών- επιβλήθηκε ολιγαρχικό πολίτευμα® αγανάκτηση άλλων ελληνικών πόλεων

·                                Μετά από τρία χρόνια , δημοκρατικοί Θηβαίοι που είχαν καταφύγει στην Αθήνα κατόρθωσαν σε συνεργασία με τους πολίτες της Θήβας να εξοντώσουν τους ολιγαρχικούς άρχοντες.

·                                Σπαρτιάτες εναντίον Θηβαίων- Αθηναίων

·                                Θήβα – σπουδαίοι στρατιωτικοί ηγέτες Επαμεινώνδας και Πελοπίδας®αναδιοργάνωσαν ομοσπονδία βοιωτικών πόλεων και άρχισε να εξελίσσεται σε σημαντική δύναμη

·                                Η Β΄ Αθηναϊκή συμμαχία , ίδρυση της το 388 π.Χ. Σκοπός : να αποτρέψει τις σπαρτιατικές επεμβάσεις στις ελληνικές πόλεις. Κάθε πόλη-μέλος διατηρούσε την αυτονομία του

Η ηγεμονία της Θήβας

·                                Το δυνάμωμα της Θήβας φόβισε τους Αθηναίους και τους έκανε να στραφούν στη Σπάρτη

·                                Με πρωτοβουλία τους έγινε το 371 π.Χ συνέδριο στη Σπάρτη για την υπογραφή ειρήνης με βάση το σεβασμό της αυτονομίας της κάθε πόλης. Ο Επαμεινώνδας, εκπρόσωπος της Θήβας, θέλησε να υπογράψει εκ μέρους όλων των βοιωτικών πόλεων κάτι που δεν έγινε δεκτό γιατι θα αναγνώριζε την ηγεμονία της Θήβας στην περιοχή της Βοιωτίας.® αποχώρηση Επαμεινώνδα από το συνέδριο

·                                Εντολή Σπαρτιατών στον Κλεόμβροτο να εισβάλει στη Βοιωτία και να αναγκάσει Θήβα να αφήσουν τις βοιωτικές πόλεις αυτόνομες

·                                371 π.Χ Μάχη στα Λεύκτρα ® ο Ιερός Λόχος συνέτριψε τον σπαρτιατικό στρατό.

·                                Νίκη Θηβαίων® οριστικό τέλος της σπαρτιατικής ηγεμονίας, πολλές πόλεις της Κ. Ελλάδας προσχώρησαν στους Θηβαίους, ενώ στην Πελοπόννησο σε πολλές πόλεις της Ελλάδας οι δημοκρατικοί ξεσηκώθηκαν κ κατέλυσαν τα φιλοσπαρτιατικά ολιγαρχικά καθεστώτα.

·                                Ο Επαμεινώνδας ίδρυσε ανεξάρτητο μεσσηνιακό κράτος αποσπώντας από τη Σπάρτη τα πιο εύφορα εδάφη της. Βοήθησε και στην ίδρυσε ομοσπονδίας αρκαδικών πόλεων με κέντρο τη Μεγαλόπολη

·                                Ο Πελοπίδας επέκτεινε την επιρροή της Θήβας στη Θεσσαλία και τη Μακεδονία® πήρε εγγύηση 30 νέους ευγενείς Μακεδόνες ως ομήρους ανάμεσα τους και τον μετέπειτα βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππό τον β΄

·                                Πελοπίδας σκοτώθηκε το 364 π.Χ σε σύγκρουση με τον τύραννό των Φερρών Αλέξανδρο

·                                362 π.Χ Επαμεινώνδας εισβάλει στη Σπάρτη® αντιμετώπισε συνασπισμένους τους Σπαρτιάτες, Αθηναίους , Μαντινείς, Ηλείους, Αχαιούς στη Μάχη της Μαντινείας σκοτώθηκε, η μάχη έληξε αμφίρροπα.

·                                « Συμμαχικός πόλεμος» (357-355 π.Χ) ® πολλές πόλεις Αθηναϊκής συμμαχία είχαν αποστατήσει Ρόδος, Κώς, Χίος

·                                Συνέπεια: στα τέλη του 4ου αι. π.Χ καμία από τις πόλεις της Ν. Ελλάδας δεν ήταν σε θέση να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο.

Οι συνέπειες των πολέμων. Η πανελλήνια ιδέα.

·                                Σοβαρή οικονομική και κοινωνικοπολιτική κρίση

·                                Καταστροφές στρατού σε καλλιέργειες, η εμπόλεμη κατάσταση εμπόδιζε την συστηματική καλλιέργεια της γης® έπληξε ιδιαίτερα τους μικρούς και μεσαίους καλλιεργητές που αναγκάζονταν να πωλούν τα κτήματα τους και να καταφεύγουν στις πόλεις. ® η γη περνούσε στα χέρια λίγων πλουσίων

·                                Εξαιτίας των πολέμων περιορίστηκε το εξαγωγικό θαλάσσιο εμπόριο, μείωση παραγωγής, περιορισμός βιοτεχνίας

·                                Διαταραχή σχετικής κοινωνικής ισορροπίας, αντιθέσεις ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, μεγάλωνε το χάσμα, δύσκολη κατάσταση φτωχών την επιδείνωνε η μεγαλύτερη χρησιμοποίηση δούλων. ® βίαιες συγκρούσεις , ταραχές

·                                Ανάπτυξη μισθοφορικών στρατών

·                                Εσωτερική κρίση ελληνικών πόλεων +  περσική ανάμειξη στα ελληνικά πράγματα = πολιτική ένωση «Ελλήνων» εναντίον των βαρβάρων- γέννηση πανελλήνιας ιδέας, ρήτορας Ισοκράτης

·                                Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαν να ταχτοποιηθούν τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα των πόλεων χωρίς να χρειαστεί να γίνουν εσωτερικές αλλαγές.

Η ανάπτυξη του κράτους της Μακεδονίας-Η Μακεδονία ως τα μέσα του 4ου π.Χ     

·                                Η Μακεδονία με τους Περσικούς πολέμους είχε υποταχτεί στους Πέρσες ® με το τέλος τους κέρδισε και πάλι την ανεξαρτησία της

·                                Αλέξανδρος ο Α΄ (495-450 π.Χ) ® οργάνωση του κράτους και του στρατού, ιππικό σώμα εταίρων® το αποτελούσαν ευγενείς, σώμα πεζεταίρων® το συγκροτούσαν ελεύθεροι γεωργοί και αποτέλεσε το πεζικό του μακεδονικού στρατού

·                                Συνέλευση του στρατού® είχε ορισμένα δικαιώματα , όπως να επικυρώνει την άνοδο νέου βασιλιά στο θρόνο και να δικάζει ενέργειες που στρέφονταν εναντίον του κράτους

·                                Αρχέλαος ( 413-399 π.Χ) ® μετέφερε την πρωτεύουσα από τις Αιγές στην Πέλλα, ασχολήθηκε με την εσωτερική οργάνωση και φρόντισε για την πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας του. Με το θάνατο του το κράτος πέρασε μια περίοδο ταραχών εξαιτίας διεκδικητών του θρόνου και των επιδρομών Ιλλυριών και Παιόνων

·                                Φίλιππός ο Β΄ (395 π.Χ) πήρε την εξουσία κυβέρνησε ως επίτροπος του ανιψιού του Αμύντα. Ανέβηκε στο θρόνο το 356 π.Χ

Το δυνάμωμα του κράτους της Μακεδονίας

·                                Οργάνωση μακεδονικού στρατού

·                                Τα σώματα των εταίρων και πεζεταίρων διατηρήθηκαν αλλά και οργανώθηκαν καλύτερα

·                                Σάρισσα, τους οργάνωσε σε μεγάλες μονάδες που παρατάσσονταν σε βάθος μέχρι 16 στίχων® μακεδονική φάλαγγα

·                                Συγκροτήθηκαν ακόμα τμήματα ελαφρά οπλισμένων ιππέων, ακοντιστών, τοξοτών και ο στρατός εφοδιάστηκε με πολεμικές μηχανές

·                                Επέκταση μακεδονικού κράτους® νίκησε και απομάκρυνε Ιλλυριούς και Πάιονες, κυριάρχησε στα μακεδονικά παράλια που τα κατείχαν ελληνικές αποικίες, κατοχή χρυσωρυχείων Παγγαίου- οικονομική δύναμη-δυνατότητα να κόψει χρυσό νόμισμα

·                                355 π.Χ ο Γ΄ Ιερός πόλεμος ( Αιτία του πολέμου ήταν η έχθρα των Θηβαίων κατά των Φωκέων και αφορμή η καταγγελία ότι επιφανείς Φωκείς είχαν διαπράξει ιεροσυλία σε βάρος του μαντείου των Δελφών. Στον πόλεμο πήραν μέρος εναντίον των Φωκέων οι Θηβαίοι, οι άλλοι Βοιωτοί, οι Θεσσαλοί και οι Λοκροί, ενώ με το μέρος των Φωκέων οι Αθηναίοι, οι Κορίνθιοι, οι Σπαρτιάτες και άλλες πόλεις) ® έδωσε τη δυνατότητα στον Φίλιππό να επέμβει στα πράγμα της Ν. Ελλάδας® οι Θεσσαλοί ζήτησαν τη βοήθεια του εναντίον των Φωκέων , που είχαν εισβάλει στη χώρα τους, νίκη αλλά σταμάτησε στις Θερμοπύλες που βρήκε ισχυρό στρατό Αθηναίών.

·                                Οι παρατάξεις στην Αθήνα: οι επιτυχίες του Φιλίππου χώρισαν την Αθήνα σε δύο παρατάξεις 1. Αντιμακεδονική (Δημοσθένης) 2. Μακεδονική ( Αισχίνης), Ισοκράτης και πανελλήνια ιδέα εναντίον των Περσών

·                                Η υποταγή της Ολύνθου: Εκστρατεία στο Βυζάντιο 351 π.Χ ανησύχησε τους Αθηναίους και αντιμακεδονική παράταξη-κλείστηκε βιαστική συμφωνία ανάμεσα σε Αθήνα και Όλυνθο που περίμενε επίθεση του Φιλίππου, την κατέλαβε μετά από πολιορκία το 348π.Χ. Όλα τα μεκεδονικά παράλια στην κυριαρχία του Φιλίππου.

·                                Η «Φιλοκράτειος ειρήνη» 346 π.Χ ® αλλαγή πολιτικής Αθήνας, διακοπή συγκρούσεων

Προς ένωση των Ελλήνων

·                                Νέα αφορμή για επέμβαση Μακεδόνων στα πράγματα της Ν. Ελλάδας®αμφικτιονικό συνέδριο Δελφών, κατηγόρησε Αμφισσείς ότι είχαν καλλιεργήσει κτήματα του μαντείου και τους κήρυξε τον πόλεμο ορίζοντας αρχηγό τον Φίλιππό. Πέρασε τις Θερμοπύλες, στρατοπέδευσε στην Ελάτεια όπου κανένα φυσικό εμπόδιο δεν του έκλεινε το δρόμο προς τη Βοιωτία και την Αττική.

·                                Μάχη στη Χαιρώνεια (338 π.Χ) ® μπροστά στον κοινό κίνδυνο Αθηναίοι και Θηβαίοι παραμέρισαν τις διαφορές τους και με πρωτοβουλία Δημοσθένη έκλεισαν συμμαχία. Οι Μακεδόνες νίκησαν και έπαψε να υπάρχει υπολογίσιμος αντίπαλος στον ελληνικό χώρο. Ο Φίλιππός φέρθηκε με αυστηρότητα στους Θηβαίους εγκατέστησε μακεδονική φρουρά στην Καδμεία ενώ με μεγάλη επιείκεια στους Αθηναίους

·                                Το συνέδριο της Κορίνθου 337 π.Χ: σκοπός ή ένωση των Ελλήνων κάτω από τη Μακεδονική ηγεμονία για τον πόλεμο εναντίον των Περσών. Προσκλήθηκαν οι ελληνικές πόλεις- οι Σπαρτιάτες αρνήθηκαν να πάρουν μέρος. Συμφωνήθηκε:

Ø  Κοινή ειρήνη μεταξύ των ελληνικών πόλεων, που παρέμειναν αυτόνομες και διατηρούσαν το κοινωνικό και πολιτικό καθεστώς τους

Ø  Συγκροτήθηκε συμμαχία , αμυντική και επιθετική, των ελληνικών πόλεων με τον Φίλιππο. Η συμμαχία στρεφόταν εναντίον των Περσών.

Ø  Καθορίστηκε ο αριθμός των οπλιτών και πλοίων που θα προσέφερε η κάθε πόλη.

Ø  Ο πόλεμος εναντίον των Περσών χαρακτηρίστηκε «εκδικητικός» για τις λεηλασίες που είχε κάνει ο Ξέρξης στην Ελλάδα.

Ø  Φίλιππός ορίστικε « στρατηγός αυτοκράτωρ» - με αυξημένες εξουσίες στη διεξαγωγή των επιχειρήσεων

Ø  336 π.Χ 10.000 στρατό με στρατηγούς Παρμενίωνα και Άτταλο, ως προπομπή της εκστρατείας που θα ακολουθούσε. Δολοφονήθηκε το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου.

Ο Μέγας Αλέξανδρος και η επέκταση του ελληνισμού στην Ανατολή

·                                Αλέξανδρος ο Γ΄ (336-323 π.Χ)- φρόντισε να πάρει τους τίτλους που είχε και ο πατέρας του από το συνέδριο της Κορίνθου.

·                                Εξασφάλισε με στρατιωτικές επιχειρήσεις τα βορειοδυτικά σύνορα της χώρας

·                                Τιμώρησε με μεγάλη αυστηρότητα τους Θηβαίους που είχαν εξεγερθεί εναντίον του

·                                Την εποχή αυτή το Περσικό κράτος περνούσε μια περίοδο εσωτερικής κρίσης και παρακμής. Βασιλιάς της Περσίας ήταν από το 336 π.Χ , ο Δαρείος Γ΄ Κοδομανός.

Η κατάλυση του Περσικού κράτους

·                                Άνοιξη 334 π.Χ άρχισε η μεγάλη εκστρατεία, πέρασε τον Ελλήσποντο. Στη Μακεδονία άφησε Αντίπατρο.

·                                Μάχη στο Γρανικό ποταμό Μάιος 334 π.Χ. Οι περσικές δυνάμεις νικήθηκαν και διαλύθυκαν

·                                Οι ελληνικές πόλεις της Ιωνίας τον υποδέχθηκαν ως απελευθερωτή- κατέλυσε τα ολιγαρχικά πολιτεύματα που είχαν επιβάλει οι Πέρσες και παραχώρησε αυτονομία

·                                Μάχη στην πεδιάδα της Ισσού 333 π.Χ – Δαρείος τράπηκε σε φυγή. Πριν προχωρήσει ανενόχλητος στην καρδιά του Περσικού κράτους προτίμησε να καταλάβει τη Φοινίκη και την Αίγυπτο

·                                Φθινόπωρο του 332 π.Χ ο Αλέξανδρος έφθασε στην Αίγυπτο- τον υποδέχθηκαν ως ελευθερωτή και τον ανακήρυξαν διάδοχο Φαραώ. 331 π.Χ ίδρυσε την Αλεξάνδρεια

·                                Μετά την κατάληψη της Αιγύπτου, ο περσικός στόλος έμεινε χωρίς βάσεις και διαλύθηκε. Τα φοινικικά και κυπριακά πλοία που τον συγκροτούσαν προσχώρησαν στον Αλέξανδρο.

·                                Μάχη στα Γαυγάμηλα 331 π.Χ – τον περίμενε ο Δαρείος με μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις. Οριστική νίκη Αλεξάνδρου.

·                                Κατέλαβε χωρίς αντίσταση όλες τις μεγάλες περσικές πόλεις. Στα Σούσα βρήκε αμύθητους θησαυρούς.

·                                330 π.Χ κατέλαβε τα Εκβάτανα. Αφού η περσική αυτοκρατορία είχε πάψει να υπάρχει , η πανελλήνια εκστρατεία που είχε αναλάβει με απόφαση του συνεδρίου της Κορίνθου είχε ολοκληρωθεί. Έτσι, έστειλε πίσω στην Ελλάδα τους έλληνες εκτός από τους Μακεδόνες.

Η συνέχιση της εκστρατείας και το τέλος της

·                                Από τα Εκβάτανα συνέχισε ο Αλέξανδρος προς τα βάθη της Ανατολής. Αντιμετώπισε όμως συνεχείς αντιστάσεις από τους ντόπιους πληθυσμούς που επαναστατούσαν και τον ανάγκαζαν να γυρίσει πίσω.

·                                330-327 π.Χ μετά από σκληρούς αγώνες κατόρθωσαν να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στις παλιές περσικές πόλεις.

·                                Πρόβλημα διατήρησης των εδαφών και της κυριαρχίας, προβλήματα ανεφοδιασμού- θεσμός σατραπειών και συνήθειες περσικής αυλής®δυσαρέσκειες και αντιδράσεις στο μακεδονικό στρατό που αντιμετωπίστηκαν με σκληρότητα από Αλέξανδρο, θανάτωσε Παρμενίωνα και Φιλώτα

·                                Καλοκαίρι 326 π.Χ ο στρατός του στον ποταμό Ύφαση , παραπόταμο του Ινδού, αρνήθηκε να προχωρήσει άλλο. ® δεν μπόρεσε να τους μεταπείσει , εντολή για επιστροφή.

·                                Η Επιστροφή: από τον Ύφαση ο μακεδονικός στρατός ακολούθησε τη ροή του Ινδού ποταμού και έφτασε ως τις εκβολές του.  Από εκεί ένα τμήμα του επιβιβάστηκε στα πλοία και με διοικητή το ναύαρχο Νέαρχο, ξεκίνησε προς τα δυτικά πλέοντας στον Ινδικό ωκεανό. Ο Κρατερός επέστρεψε από την Αραχωσία. Ο Αλέξανδρος από την έρημο της Γεδρωσίας.

·                                324 π.Χ έφθασε στα Σούσα η μεγάλη εκστρατεία είχε τελειώσει.

Το οργανωτικό έργο και ο θάνατος του Μ. Αλεξάνδρου.

·                                Προσπάθειες για τη διατήρηση της ενότητας του κράτους, έλλειψη συνοχής, πολλές χώρες, πολλά έθνη

·                                Καλλιέργεια του αισθήματος ότι ανεξάρτητα από το έθνος στο οποίο ανήκαν ήταν όλοι υπήκοοι του ίδιου κράτους. Να μην νιώθουν υποταγμένοι σε έναν κυρίαρχο.

·                                Μέτρα που πήρε ο Αλέξανδρος:

·                                Διατήρησε στις περιοχές που είχε κατακτήσει το παλιό διοικητικό σύστημα των σατραπειών, όπως είχε καθιερωθεί στο σατραπικό κράτος

·                                Χρησιμοποίησε σε ανώτερες διοικητικές θέσεις , παράλληλα με τους έλληνες και ντόπιους αξιωματούχους. Μερικοί από αυτούς έγιναν σατράπες.

·                                Ο Αλέξανδρος ανακηρύχθηκε διάδοχος των Περσών βασιλιάδων και η βασιλική του εξουσία πήρε τη μορφή της απόλυτης μοναρχίας

·                                Άρχισε τη στρατολογία μισθοφόρων και τη δημιουργία στρατιωτικών σωμάτων από ξένους , που διδάσκονταν ελληνικά και εκπαιδεύονταν στα μακεδονικά όπλα, ένα τέτοιο στρατιωτικό σώμα από 30.000 Πέρσες ήταν οι «επίγονοι»

·                                Κυκλοφορία ενιαίου νομίσματος- ένωνε οικονομικά τις νέες υποταγμένες περιοχές.

·                                323 π.Χ πήγε στη Βαβυλώνα που σχεδίαζε να την κάνει πρωτεύουσα της νέας αυτοκρατορίας. Εκεί πέθανε 13 Ιουνίου 323 π.Χ σε ηλικία 33 ετών.

Η σημασία του έργου του Μ. Αλεξάνδρου

·                                Ποτέ κανείς δεν κατάφερε μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να κάνει τόσα πολλά.

·                                Ίδρυσε νέες πόλεις , 16 Αλεξάνδρειες

·                                Διαδόθηκε ο ελληνικός πολιτισμός

·                                Αναπτύχθηκε το εμπόριο  και οι συγκοινωνίες

·                                Έκοψε νόμισμα, οικονομική ανάπτυξη- εκμεταλλεύθηκε θησαυρούς Περσών που έμειναν αναξιοποίητοι

·                                Πλουτίστηκαν οι γεωγραφικές, βοτανικές και ζωολογικές γνώσεις των ανθρώπων- άνοιξαν νέοι ορίζοντες για την έρευνα και την επιστήμη. 

---

[1] Οι πελταστές ήταν οπλισμένοι με μακριά δόρατα (επιθετικά όπλα) και ελαφρά αμυντικά όπως μια μικρή στρογγυλή ασπίδα , την «πέλτη», από όπου πήραν και το όνομα τους. Ήταν κυρίως μισθοφόροι.